Na enige twijfel toch mijn deelname aan Marcel bevestigd. Hij kwam me speciaal in Nijmegen opzoeken om me over halen. Dus terwijl Fleur voor een congres in Ljubljana (Slovenië) zit, ben ik in Bilbao. Opa en oma zijn er het hele pinksterweekend om op de kinderen te passen.
En bij deze is het ook zover dat de voetbal trips hun eigen categorie krijgen op mijn blog. Hoera.
Het contrast kon niet groter zijn. Ook al moest ik vanwege werkzaamheden aan het spoor tussentijds de trein uit voor een (snel) bus tussen Ede-Wageningen en Utrecht; de reis ging toch van een leien dakje en ik durf te beweren dat ik de eerste was die Schiphol bereikte. Op Schiphol gingen wij vrijwel zonder wachtrij door de security en rond half 11 vlogen we richting Spanje (oeps: Baskenland). Fleur daarentegen haalde op de geplande tussenstop in München de aansluiting niet, en mocht overnachten nabij het vliegveld om de volgende ochtend via Parijs(!) alsnog naar Ljubljana te vliegen. Dat ging een stuk minder soepel.
15 mannen: Marcel, Marc, Roger, Norbert, Koen, Peter, Roel, Michel, Jeroen, Herbert, Gerard, Rene, Bart, Markus en ik zei de gek.
In Bilbao aangekomen met onze 15 stuks net aangekochte reistasjes-voor-onder-de-stoel-voor-je konden we niet meteen inchecken, dus nadat de bus ons de stad in had gebracht togen we naar Plaza Nueva voor een eerste biertje en lunch met Pinchos. Even voor de geïnteresseerden:
“…vandaar de naam pincho wat in het Spaans prikker betekent. Ook zijn pinchos vaak luxer en uitgebreider (soms zelfs luxe miniatuurgerechtjes) dan tapas en terwijl tapas in heel Spanje gegeten worden, horen pincho’s bij het noorden van het land.”
Wikipedia
Na 1 biertje kwam er nog 1 en dan haak ik tegenwoordig af. O.a. daar komt ook de lichte twijfel vandaan voor mijn deelname aangezien ik zowel niet in staat ben om daarna nog 3-4 biertjes weg te tikken, iets dat de Limburgers ondanks de zo langzamerhand gevorderde leeftijd nog steeds moeiteloos lijken te kunnen! Tevens wil ik na een uurtje op het terras wel weer iets doen. De lucht betrok langzamerhand en terwijl wij alle 15 stoelen zo cosy mogelijk onder een grote parasol probeerden te krijgen, begon het redelijk stevig te regenen. Dit was overigens de enige regen in het weekend, ondanks de voorspellingen. We mogen dus uiteindelijk niet klagen, alhoewel Spanje in mei normaliter wat warmer zou moeten zijn.
De pinchos waren heerlijk, en aan het eind van de middag konden we inchecken. Tot mijn grote vreugde mocht ik met Michel op een kamer, zelfs in 1 bed. Uitgebreid bij kunnen praten over van alles en nog wat (we gaan ook alweer meer dan 45 jaar terug samen…) Verder even chillen alvorens wij naar Almaren liepen. Een je-mag-wel-zeggen echt vleesrestaurant om ons te laten verwennen. Het was een tip van een Spaanse connectie van Marcel uit zijn topsporttijd bij Fortuna Sittard. In drie tafels van 5 (grote groepen waren eigenlijk helemaal niet welkom), zetten we ons aan een, dat moet gezegd, heerlijk diner. Een goede wijn, carpaccio en croquettes vooraf en toen een stuk vlees van 2-2,5 kg (per 5 mensen). Het werd ons eerst in rauwe vorm getoond, na eerste bereiding op tafel geplaatst en dan konden we de stukjes zelf nog ‘afgrillen’. Zie foto.
Heerlijk. Nog een lekker nagerecht en het diner was af. Tikkie van 120 euro, maar dat mocht de pret niet drukken, én we maakte dat de volgende avond ruimschoots goed. Van half negen tot na elven eten we daar. De meesten gingen na afloop nog een drankje doen (en de usual suspects gokten natuurlijk nog even conform traditie in het plaatselijke casino). Enkelen, waaronder ik, liepen terug naar het hotel.
De volgende ochtend, na een redelijke nacht, lekker ontbijten in een cafeetje dichtbij het hotel. Daarna verzamelen bij Baja Bikes aan de rivier. Sylvia (een geboren Limburgse) die Nederlands sprak (nou, hetzelfde ‘Nederlands’ als de andere Limburgers ;-)). Zij bracht ons in enkele uren op een handige e-bike naar een aantal leuke plaatsen in Bilbao. Een oude stad, rijk geworden door ijzererts, flink in de problemen gekomen in de jaren tachtig, en o.a met het Guggenheim met bijbehorend toerisme er weer behoorlijk bovenop geraakt.
Het Guggenheim
’s Middags waren er 2 die het Guggenheim Museum wilden bezoeken. In de dagen voorafgaand aan de trip haakten meerdere mensen af en toen ik dacht dat ik nog helemaal de enige was, dacht ik ook: laat maar. Maar gelukkig vergiste ik me en dacht ook Norbert: als we hier toch zijn… Dus, meteen na het fietsen met zijn 2-en naar het Guggenheim gelopen. Schitterend gebouw, van titanium platen (die er dus uitzien alsof ze vorige week geplaatst zijn, maar het gebouw dateert van 1997 (!)). De bouw begon in 1991. Mijn bewondering geldt ook met name het gebouw met zijn bijzondere vormen en de enorme ruimtes binnen. De kunst is wisselend van aard. Er is niets dat me echt raakt. Het varieert van ‘ totaal niet begrijpen wat de bedoeling is’ tot ‘best knap gemaakt’ tot ‘grappig’. Nou zeggen echte kunstliefhebbers natuurlijk dat het feit dat ik naar een bedoeling zoek al een grote fout is. Maar kortom: geen enkele spijt van ons bezoek, al was het maar om bij te praten met Norbert die ik al minstens 10 jaar niet had gezien.
De wedstrijd
Rond half 6 verzamelen we ons bij het stadion voor de wedstrijd Athletic Club – Sevilla. Sylvia wist ons al te vertellen dat de club al sinds eind 19e eeuw bestaat (opgericht door Engelsen) en dat er vanaf 1912 geen buitenlanders of Spanjaarden welkom zijn in de selectie. Alleen geboren Basken. En dan nog sinds 1912 geen enkele keer gedegradeerd. Knap werk.
We zaten met mijn vijftienen bij elkaar en genoten natuurlijk weer van de introductie van de spelers, het clublied en de atmosfeer die, net zoals eigenlijk in de hele stad, erg relaxed was. Over de stad gesproken: hij was ook opvallend schoon en netjes. Eigenlijk gewoon een aanrader voor een weekend trip. De wedstrijd was best aardig, met 2 goals in de eerste helft enkele minuten na elkaar. Het was de laatste thuiswedstrijd van het seizoen dus van een aantal spelers werd afscheid genomen, wat de sfeer nog meer ten goede kwam.
Na de wedstrijd een lekkere wandeling richting het centrum, eerst bij ’Five Guys’ nog een hamburger. De burger was beter, de levertijd langer dan bij een Burger King bijv., maar prima voor nu, en zeker wat tegenwicht tegen het prijskaartje van de avond ervoor. Alle pogingen om daarna nog ergens een drankje te doen, strandden. Alles wat een bar mocht heten was inmiddels dicht. Eentje ging net dicht, en daar mochten we er nog 1 nuttigen. Daarna was het alweer eind van de avond en zochten we het hotel op. Na het ontbijt ging het naar het vliegveld met de bus. Op het nippertje hadden we nog net een ‘Marcje” bij het instappen van de bus. Marc komt altijd voor een weigerpiep te staan, of een dichte slagboom/toegangspoort. Zo ook nu. Zijn pinpas kreeg de 3 euro niet betaald, ook niet na 4 x proberen. Vervolgens ik dan maar, en bij controle bleek dat Jenneke (Marc’s wederhelft) zojuist de zomervakantie had betaald, zodat men even rood stond en er geen 3 euro meer af kon.
De terugreis ging ook van een leien dakje. na landing, en ietwat snel afscheid nemen richting de trein samen met Michel. Route via Den Bosch naar Nijmegen, met enkele minuten aansluitingstijd in Den Bosch die ik natuurlijk precies haalde. Fleur daarentegen die enkele uren later ook vanuit Schiphol richting Nijmegen moest, natuurlijk net niet. Oh ja: en haar bagage bleek in Frankfurt achtergebleven te zijn, aangezien zij rennend de aansluiting had gehaald in Frankfurt richting Amsterdam. Maar koffers kunnen niet rennen… De koffer werd dinsdagavond weer thuisbezorgd. Zoals gezegd. Pech en geluk liggen mijlenver uit elkaar.
Traditie
Aangezien de traditie maar uitdijt, en we elk jaar terug zitten te redeneren waar we wanneer ook alweer precies waren, dan hierbij toch een goede poging tot een compleet overzicht, maar nu met tegenstanders en uitslagen. Ik kom een heel eind, maar hulp heb ik nog nodig in de witte plekken.
| Jaar | Stad | Team | Tegenstander | Uitslag |
| 2005 | Barcelona | FC Barcelona | Osasuna | 3-0 |
| 2007 | Barcelona | FC Barcelona | Levante | 1-0 |
| 2008 | Madrid | Real Madrid | Athletic Bilbao | 3-0 |
| 2009 | Londen | Chelsea | Bolton Wanderers | 4-3 |
| 2010 | Manchester | Manchester United | Stoke City | 4-0 |
| 2011 | München | Bayern München | Schalke 04 | 4-1 |
| 2012 | Liverpool | Liverpool FC | Aston Villa | 1-1 |
| 2013 | Valencia | Valencia | Betis Sevilla | 3-0 |
| 2014 | Madrid | Atletico Madrid | Malaga | 1-1 |
| 2015 | Lissabon | Benfica | Penafiel | 4-0 |
| 2016 | Manchester | Manchester City | Arsenal | 2-2 |
| 2017 | Barcelona | FC Barcelona | Eibar | 4-2 |
| 2018 | Turijn | Juventus | Bologna | 3-1 |
| 2019 | Rome | AS Roma | Parma | 2-1 |
| 2023 | Sittard | Fortuna Sittard | FC Twente | 0-3 |
| 2024 | Bilbao | Athletic Club | Sevilla | 2-0 |
En als je alles op een rij zet begint het wel een indrukwekkende reeks te worden. Alleen daarom is het al goed om zolang de gezondheid het toelaat (en Marcel Holidays in business is) de traditie voort te zetten…. Aan de organisatie van Marcel zal het niet liggen. Die was natuurlijk weer perfect!