Door het iets latere bezoekje aan de vlam en het nakijken van de belangrijkste nieuwsfeiten gingen we rond 1 uur slapen. Voor mij is dat iets dat vrijwel nooit meer gebreid, wat wel vaak gebeurt is dat ik gewoon weer rond 7 uur wakker word…. net als thuis. Zal toch ook met de warmte en met het bed te maken hebben. Ons bakkertje was een dagje dicht (omzettarget behaald dachten we nog even), dus wij naar een straatje verderop. Vervolgens te voet naar de Sacre Coeur om toch even de reguliere Parijs toerist te zijn.
Na dit bezoek ging de reis naar Parc de la Villette, waarin het TeamNL huis gevestigd was, en een stapel andere nationale huizen (Casa’s): Canada, Brazilië Colombia, India en nog veel meer. Toevallig diezelfde avond ook een reportage daarover bij Studio Paris. Het weer was af en toe bewolkt, lekker dus, en af en toe brandde de zon er nog even goed op. Het was druk in het TeamNL huisNe, en werd gedurende de middag steeds drukker. De lege huldigingszaal nog even bekeken, en zowel het baanwielrennen en de hockey halve finale buiten op het scherm gekeken. Ik kan me jaren geleden herinneren dat het bijna onmogelijk was om een groot scherm op te hangen, en dan in de felle zon nog iets te kunnen zien. Dat is nu echt geen probleem meer. Ook hier zie je weer de grote technologische vooruitgang. Lekker drankje en hapje erbij. Prima vertoeven. Veel BN-ers niet gezien overigens. Geen eigenlijk.
Nadat de dames zeker zouden gaan winnen met hockeyen zijn we naar de metro gelopen om naar het beachvolleybal te gaan. 2 dames kwartfinales. Nederland had er kunnen staan maar de Spaansen stonden er. 2 leuke wedstrijden met iets fijner klimaat (het was inmiddel begin van de avond en dus wat koeler) De Eiffeltoren in de buurt blijft speciaal.
Na het beachvolleybal redelijk moe (we zijn geen dertig meer) dus lekker rustig uit eten geweest rond ons appartement en opladen voor morgen: de halve finale Ned Spanje mijn het waterpolo en natuurlijk de clash bij de atletiek met Femke.
