We waren de dag vrij tot de avond, maar toen hadden we dan ook een druk programma.’s Ochtends met onze geweldige verhuurster Yvonne naar het politiebureau om ons te registeren als buitenlander in Beijing, dat moest eigenlijk binnen 24 uur, maar het ging toch goed. Niet te geloven dat je dan in een bepaalde plekje in Beijing, best ver van alles in zo’n politiebureau binnen een half uur dan toch weer 2 Nederlandse (of eigenlijk 1 Nederlands en 1 Vlaamse) stellen ziet. Ik maak me sterk dat de Nederlanders toch wel in erg grote getale in Beijing aanwezig zin in vergelijking met andere landen (op China na).
Omdat we rond de middag klaar waren zijn we richting de stad gegaan met de metro. Eerst de Lama-tempel bezocht: een stukje Buddhisme in Beijing. Omdat ik in Tibet al ben doodgegooid met Buddha’s, tempels etc. was dit natuurlijk wel leuk (vooral het Buddhabeeld van zo’n 20 meter hoog) maar voor mijzelf niet heel bijzonder. Vervolgens met de metro richting het plein van de hemelse vrede. Die vrede wordt daar angstvallig bewaard want het metrostation uit loop je regelrecht een security controle in waar je tas nog maar eens door de scanner gaat. Ik denk overigens dat mijn rugtas radioactief terugkomt in Nederland; tot nu toe al zeker 30x gescand en dat gaat nog wel even door. Vervolgens het enorme plein op. Erg leuk, was ook erg druk. Veel Olympisch gerelateerde beelden, symbolen etc op het plein neergezet, en menig Chinese/Chinees wilde met ons op de foto (Oranje en lang denk ik, dat laatste geldt dan alleen voor mij)
Echt een enorm plein.
Even gegeten bij de Thai in een groot winkelcentrum. Ons eerste echte vlees weer (saté). In dat winkelcentrum waren we op zoek naar een Pentax acculader voor het fototoestel van Roy. Hij heeft namelijk de verkeerde meegenomen… Die Chinezen gaan dan hard op zoek naar een apparaatje dat dan kan, los van het feit of het Pentax is. Ik dacht zelfs nog even dat ze er ter plekke eentje gingen maken. Helaas uiteindelijk een apparaatje gekocht met verstelbare pinnetjes (typisch Chinees) dat uiteindelijk niet werkt (ook typisch..?)
Nog even met Emmen gebeld, pa aan de lijn. Op het moment dat ik trots vertel dat we zo onderweg gaan naar de judi-finales met Huizinga en Bosch, komt hij met de ontnuchterende uitspraak dat we voor Huizinga niet meer heen hoeven. Overigens goed om te weten, dat ondanks dat we er bovenop zitten, we bij lange na niet het overzicht hebben zoals dat in Nederland of in andere landen via de TV verkregen wordt. Regelmatig krijg ik updates vanuit Emmen die ik dan op de tribune kan verspreiden. Zo kreeg ik een SMS-je tijdens het judo-en in turbo taal: ‘Foppe door’
Door naar Judo. Dan Edith maar. Helaas. De halve finale ging verloren, zag ook Anton Geesink die ik op 2 stoelen zag zitten. Ook Charles de Commenee rende enkele keren voorbij. Roy kon hem inderdaad nog even snel de groeten doen van vader RIen. Natuurlijk zaten ook Willem en Maxima er weer. Onvoorstelbaar voor die judoka’s dat je na een verloren halve finale je frustratie binnen een half uur weer kwijt moet, omdat je dan een wedstrijd moet vechten voor het brons. Nou dat deed ze goed en ze was ook dolblij met de medaille. Zal nog kiezen worden uit die 100 actiefoto’s die ik van haar beide partijen heb gemaakt. Na de uitreiking meteen weer de taxi in richting het hockey. Toch nog even gefrustreerd over het feit dat de Chinezen naar gelang hun humeur alle wegen afzetten, maar dat viel eigenlijk wel mee. Was met name een lange dag en dan wil je eigenlijk gewoon voor de deur afgezet worden. Al met al en met bus kwamen we 10 minuten na begin van de wedstrijd Ned-Gbr (mannen) aan. Nog 0-0. Dat bleef het heel lang, totdat Nederland de overwinning eruit sleepte. Het is toch wel erg toevallig dat WIllem en Maxima blijkbaar precies dezelfde kaartjes hebben als wij, want ook hier zaten ze al weer.
Toen met de bus terug naar het begin van het Olympisch park, en de taxi in naar het HHH. Bij aankomst stond de huldiging van Edith op het punt van beginnen, en daarna zijn we toch maar gaan slapen (ook alweer ruim na middernacht) omdat we om half 7 op moeten voor alweer hockey: Ned-Chin voor de vrouwen, die hadden we nog niet gezien en is best leuk om naar te kijken.