Niet perfect geslapen, maar de wifi is goed, we liggen onderdak, en zoals al gememoreerd hield mijn rug het op dit matras opvallend goed. Wel warm op de zolderverdieping.Lekker ontbijtje bij een bakkertje op de hoek (werd ons vaste bakkertje) en richting de metro om naar het beachvolleybal te gaan. We zijn 1 station verder als er een lange dame instapt, en naast ons komt staan. Na enige aarzeling constateerde Roy dat het toch echt Olyslagers was, de zilveren Australische hoogspringster van de avond ervoor! Toen hij haar bij het uitstapten feliciteerde en ze niet vreemd keek maar ons hartelijk dankte, wisten we het zeker!
Beachvolleybal! We treffen het: de achtste finale van Stam en Schoon, de Nederlandse dames. We stappen uit bij de Seine en bekijken vanuit alle hoeken (maar toch met name tegen de zon in) die Eiffeltoren die me nog helemaal niet zo groot leek, maar naarmate ik dichterbij kwam raakte ik steeds meer onder de indruk. Rugtas weer even laten zien en het terrein op, waar de verstuiver-douches gretig werden gebruikt want het was 12 uur ’s middags en het was heet! Maar wat een mooi stadion en sfeer. Beachvolleybal houdt niet van stilte tussen de punten dus die is er dus niet. Van monsterblock tot ace, ace en boem, boem, alles zat er in. Alleen: de dames kwamen op 1-0, 18-14 voor en toen lieten ze het lopen, kan niet anders zeggen. Helaas. De Spaansen gingen door (en die zagen we op woensdag nogmaals bij de kwartfinales) verder nog een wedstrijd van de heren: Noren tegen Amerikanen. De Noren wonnen eenvoudig.
Even een lekkere pizza en een geweldige tiramisu genuttigd als een soort late lunch. Vervolgens op weg naar Place de la Concorde. Hier is een heel park met moderne, ‘urban’ sporten opgetuigd. Skateboarden, BMX freestyle, maar dus ook 3×3 basketbal. Wij zijn bij 2 iets minder memorabele wedstrijden dan de finale, maar krijgen toch ook de sfeer goed mee, eerst omdat Ned dik wint van Litouwen en daarna omdat Frankrijk, hartstochtelijk aangemoedigd (en de tegenstander Letland dus afgemoedigd) op het nippertje de finale haalt. Ook de 2 dames halve finales hebben we overigens gezien. Tegen de tijd dat de finale begon zaten we in ons appartement met de laptop op schoot en de rest is geschiedenis. Zo: 15000 stappen genoteerd voor de dag en op naar een warme nachtrust. Poeh: wat was het warm.
