Vandaag twee lange sessies. ‘s middags judo met het zware werk en ‘s avonds alle achtste finales van de dames beachers, jammer genoeg dus geen Nummerdor/Schuil maar die zien we in de halve finales wel (als ze de kwartfinale winnen!)
Bij het buiten komen wrijven we ons enkele keren in de ogen. Er bestaat in Beijing dus toch een strakblauwe hemel! Die is er vandaag. Een heerlijk temperatuurtje (wel boven de 30) en veel minder vochtig! Superdag, maar we gaan wel eerst de zaal in. Het verhaal van de dag. In de eerste ronde staat Dennis van der Geest al achter, en in een aanval slaakt hij een enorme kreet en verrekt van de pijn. Hij vecht daarop nog wel door, maar kan met zijn rechterarm helemaal niets meer. Cor aan de kant vertrekt geen spier dus hij maakt de hele partij uit. Als hij daarop zijn ceintuur weer om moet doen, voor het uitroepen van de winnaar, lukt hem dat niet eens meer, en gooit hem maar over zijn hoofd. Een trieste aftocht en met Uilenhoed ging het al niet beter. We kregen meteen finale kaarten aangeboden voor diezelfde avond, want al die Hollanders wilden er vanaf. Nee dus, want wij gingen naar het beachen.
Iets wat blijft verbazen is die volunteers in hun blauwe polootje. Ook de broek hoort bij het uniform en zelfs de adidas-schoenen! Er zijn er minstens 100.000 en ik heb nog geen chagrijnige gezien. Ze staan soms in rijen van 10 met een brede glimlach ons te verwelkomen, gedag te zeggen of de weg te wijzen. Met de geinige Chineze tongval zijn dit de meest gehoorde teksten:
‘Welcome to the venue’ (venue betekent stadion of hal)
‘How can I help you’
‘Enjoy the games’
‘Wait one moment please’
‘I’m sorry: it’s not allowed to take drinks inside’
‘Bye bye’
Maar de mooisten zijn, en ze doen dat hartstikke goed:
‘Thank you’
‘Thank you for your coöperation’ als ze de tas weer eens binnenstebuiten gekeerd hebben.
Die laatste wordt trouwens toch wel wat lastig in het Engels
Aanstekelijk, nogmaals, en je voelt je echt hartstikke welkom bij deze Spelen. Dus op naar het beachen. Prachtig gelegen in een groot park. We waren hier al een aantal dagen geleden, tijdens de wolkbreuk; toen weer naar huis gegaan. Er stonden 4 wedstrijden op het programma maar geen Nederlandse inbreng en ook geen mannen, maar (en vraag me niet naar de namen)
Oostenrijk – Duitsland
China-Cuba
Brazilie-Noorwegen
Brazilie-Duitsland
Alle eerstgenoemden wonnen. Is natuurlijk geen straf om naar te kijken. Volledig met zo’n 300 jingles van bekende nummers die 5 seconden spelen tussen elk punt en bij elke timeout of nieuwe set een hele serie mooie cheerleaders. Zelfs dat hebben ze goed geregeld. Geen stelletje Chineesjes die een dansje doen, maar een stel hele mooie meiden waarbij de choreografie (en daar gaat het natuurlijk om) helemaal klopt. Kortom geweldige sfeer in het stadion (ook hier kunnen er gewoon 12000 in!) Daarna nog even naar het HHH, waar we een heel klein beetje negatief vandaan komen. Natuurlijk is er geen medaille te vieren, maar het is zo enorm druk en massaal geworden, en er zijn zoveel buitenlanders, dat het eigenlijk, voorzichtig gezegd, een tikje minder leuk is. Wellicht een incident, maar de roem snelt het HHH vooruit. Dus na enkele pilsjes met de taxi naar ons bed