Zo, even een start maken. Ga straks nog even een rondje rijden, op zoek naar Elk: soort herten. Dat schijnt goed te kunnen net voor zonsondergang bij Lake Minnewanka. En dan nog even wat eten, en verder het programma voor morgen bepalen. Het gaat namelijk regenen morgen, is de verwachting. Ik heb mijn Lake Louise dag dus maar even uitgesteld.
Vanochtend zowaar een uur later wakker. Dus het tijdschema begint een beetje te kloppen. Het voelt nu (kwart over 5 ’s middags) ook helemaal niet als ’s nachts. Wel heel laat ’s avonds….
Rustig ontbeten. Nog rustiger omdat ik inmiddels de kleine letters van het Heritage Historic Park heb gelezen. In september alleen in de weekende open. Jaja, vul maar in: had ik gisteren natuurlijk gewoon moeten doen, en dan vandaag de drukkere stad in. Maar gedane zaken…..
Ik ben er nog wel even langsgereden. Ligt in een park en de entree is al best aardig. Dus een paar leuke foto’s gemaakt. Mooi weer trouwens, en zowaar: toen ik even een blik richting westen richtte, zag ik ze ineens. De witte toppen van de Canadian Rockies. Dus toch! Daar ga ik naartoe! Na het historische hekwerk voor de ingang, de weg richting Banff ingezet. Is een dik uur rijden. Ik moet een beetje terugkomen op de auto. Ruimte is voldoende, electronische voorzieningen prima, maar de power is er niet, het lijkt wel een 1 liter motor of zoiets, en bij een beetje windvlaag moet ik meteen weer aan de elandproef denken die de Mercedes A-klasse heeft genekt. Op weg naar Banff kom ik langs het Olympisch Park. Nou ben ik inmiddels een grote fan van de Olympische spelen door mijn 2 bezoeken, maar zelfs ik moest even denken waarom ik nou ook alweer naar twee 25 jaar oude skispring-schansen sta te kijken. Maar goed, historie. En nog even de originele Jamaicaanse bob op de foto waarmee de gele helden meededen. En het lag op de route!
Onderweg (het was zo’n half 12 ) ook nog even gestopt in Canmore. Prachtig dorpje. Even bij Good Earth (soort Starbucks) een lekkere Cappucino met een stukje chocolade cake gehad. Buiten op het terras, het was maar 12 graden, maar in het zonnetje was het heerlijk. Sterker nog: ik had even zo’n momentje waarvan ik er nog meer van hoop te hebben. De tijd komt langzaam even tot stilstand, de zon verwarmt je gezicht, je kunt je gedachten even laten gaan en het ultieme vakantie gevoel maakt zich van me meester. Heb je dat dan niet continu? Nou, nee. Maar daar komen we nog wel op terug. Na dit heerlijk intermezzo en een rondje door de hoofdstraat in de auto gestapt richting Banff. De bergen zijn al best dichtbij gekomen, ik rijd er nu tussen, en de omgeving wordt dus wat woester.
Rond enen kwam ik aan. Meteen ingecheckt in het International Hotel. Niet klein, prima voor elkaar. Daarna richting de Vermilion Lakes gereden. Eerst even zelf de Fenland Trail gelopen (zie Runkeeper/Facebook) en daarna met de auto nog even langs de Lakes gereden. Afwisselend zon en bewolkt, flink windje. Mooie natuur. Ook de wandeling was heerlijk rustig, bijna niemand op de trail, maar ook geen wild. 2 Eekhoorns was de buit. Maar wel een goeie trailer ( hé waar komt dat woord eigenlijk vandaan?) voor de komende dagen.
Bij het visitor information center even van gedachten gewisseld over de beste besteding voor komende dagen. En daar vernam ik dus de weersverwachting voor morgen. Lake Louise wacht dus een dagje. Zoals het nu lijkt, morgen de mooie hike naar Ink Pots (morgen de details) en ook naar de ‘Cave and Basin National Historical Site’ En misschien nog even naar de Upper Hot Springs, ook meer details morgen.
Zo, nu eerst de auto in…….
…… Ik zit inmiddels in de lounge-bar van het hotel. Het regent flink buiten, heb de auto in de parkeergarage gezet en heb weer een heerlijk glas bier voor me. Effe wat ribs en salade en ik kan er weer tegen. Autoritje was mooi, wel erg regenachtig. Eerste rij je helemaal tot het meer, en dan nog wat verder tot Lake Johnston. Je kunt vervolgens niet doorsteken, omdat door de overstroming van begin deze zomer, de hele weg dicht is. Op de terugweg zag ik een bus geparkeerd staan, met minsten 30 mensen ervoor, met allemaal camera’s en verrekijkers, en maar omhoog kijken. Effe de auto parkeren, ernaartoe lopen en vragen. Ik dacht dat ze een arend of zo zagen, maar ze zaten te turen naar een elk op zo’n 400 meter afstand, tegen de berg op. Nou, dat vond ik wel een beetje overdreven, dus ik reed al snel door. En ja hoor, na ong. 1 km, stonden er wat auto’s langs de kant, en liep er een grote elk, vergelijk het maar met een eland, flink groot ook, vlak langs de weg. Paar leuke foto’s kunnen maken.
Inmiddels dus weer terug in het warme hotel. Was dus best fris en al bijna donker geworden. En regen. Blijf natuurlijk hopen op verbetering morgen. Maar we doen rustig aan, we hebben immers vakantie!