Daar zitten we dan. Vagabond Inn, Ventura. 500 mijl verderop van waar ik vertrok. Wat een contrast. Vanochtend om half 8 (plaatselijke tijd) bij -5 de motor aangezet, om de vorst te verdrijven van de ramen. Heb geen krabber, dus verder dan een beetje met een handschoen wrijven kom ik niet echt. Uiteindelijk op pad, en toen ik nabij LA was tikte de thermometer 30 graden aan!!! En nu is het nog steeds 25 graden! Als ik mijn kamer uitloop en ik kijk naar rechts, dan zie ik de pier en de oceaan! Zoals ik al zei, wat een contrast.

De route laat zich makkelijk samenvatten. De interstate 15 een gruwelijk eind volgen, dan bij Riverside (in het noorden ervan) de 210 op, en vervolgens bij Pasadena de 134, die overgaat in de 101. Zoals gezegd: bijna 500 mijl gereden. En ik kreeg natuurlijk nog een uur cadeau, toen ik van Utah naar Nevada reed. Want die route die ik nu gekozen heb leidde natuurlijk weer dwars door Las Vegas. De hoogbouw zie je al van verre liggen, en dan moet je nog 20 km om in Vegas te komen. Daar heb je die schaal weer. Na Vegas scheer je rakelings langs dat vermaledijde LA. Sterker nog, je gaat weer dwars door North Hollywood en Beverly Hills, en de bijbehorende file hebben we ook nog even meegepakt. Overall ging de reis erg goed. 3 keer gestopt, en om kwart over 3 Californische tijd kwam ik hier in het motel aan. Ideaal vlak bij de oceaan, maar ook iets landinwaarts het centrum van Ventura, dus ik kan morgen niets doen, binnen een hele kleine straal, en de auto hoeft niet van de plaats. Natuurlijk veel minder foto’s gemaakt dan anders. Omdat ik nu de interstate had gepakt, kwam ik natuurlijk niet door al die kleine dorpjes, zoals de afgelopen week wel. En wat me daar toch opviel is dat het wel esthetisch lijkt te zijn dat iedereen die in zo’n dorp woont ergens op zijn erf, voor het huis, naast het huis, achter het huis een afgedankte, (hoogstwaarschijnlijk) niet meer functionerende auto heeft staan. Het zou me niets verbazen als ze bij de plaatselijke Intratuin gewoon verkrijgbaar zijn, naast de kabouters, fontijnen en tuinmeubelen. Daarnaast hebben ze natuurlijk nog minstens 1 werkende auto, waarvan er ook minstens hoog op de wielen staat en een laadbak heeft. Tot zover mijn typering van wat je onderweg zoal tegenkomt.

Vandaag dus niet, vandaag alleen trucks die net zo hard rijden als sportwagens. Waarom hebben alle trucks in de States toch zo’n neus, en alle vrachtwagens in Europa (of in ieder geval Nederland) niet? Kwestie van smaak? Sta open voor het antwoord. En verder weer veel volledig geblindeerde ramen. En rond LA toch weer een aantal gekken die op hoge snelheid dwars tussen het verkeer door zigzaggen, alsof ze iemand achtervolgen, of zelf achtervolgd worden. Verbeeld ik me dat nou, of is dat weer typisch LA (ben natuurlijk niet helemaal subjectief). Trouwens, rechts inhalen is hier veel gewoner dan bij ons. Ik voel me schuldig als ik rechts voorbij geblazen word en ik voel een drempel als iemand voor me op de rem staat, op de linkerbaan, om zelf rechts in te halen. Maar ze doen daar hier niet zo moeilijk over; dus uiteindelijk pas ik me wel een beetje aan.

Eerst even relaxen, dan even de pier bekijken en lekker eten. Vanavond vroeg slapen en morgen? Niks doen….. is effe kijken hoe dat ook alweer moet.