We moeten maar weer eens op gang komen, met het bloggen. Op 26 augustus 2008 schreef ik mijn laatste Blog rondom de Olympische ISpelen, getiteld ‘ Op naar Londen?’ .

Nou ja dus, we gaan naar Londen. Het idee is eigenlijk al weer vrij snel gekomen, met de gedachte overigens om niet de hele 2 weken te gaan. Enerzijds omdat, zoals ik ook 4 jaar geleden constateerde, het overzicht over de gehele spelen thuis voor de buis het beste is. Maar de belangrijkste reden is toch wel, dat het bezoeken van de gehele Spelen absoluut onbetaalbaar is. Ik denk dat er zo’n factor 4 zit tussen de gemiddelde kosten in Beijing en in Londen. En dan heb ik het nog niet over de Atletiekfinales bijv.  In Beijing zaten we voor 90 Euro 9.58 sec. naar Usain Bolt te kijken! Dat lukt je nu niet onder de 500 Euro denk ik.

Het moment van vertrek nadert. 2 augustus vlieg ik naar Londen met good old British Airways. Roy werkt al een tijdje in Engeland (toevallig….) en is er dus al. Hij heeft ook nog enkele jaloersmakende kaartjes gescoord in het eerste en laatste deel van de Spelen. Ik ben er zelf van 2-7 augustus. Genoeg om 5 dagen lang 2 á 3 sessies per dag te zien. Meer over het programma volgt.

Afgelopen zondag hebben Roy en ik nog even de kaartjes, planning, kansen en anekdotes van 4 jaar geleden op een rijtje gezet. En gisteren kon ik een beetje proeven aan dat olympische gevoel In het De La Mar Theater in Amsterdam was een speciale ‘voorstelling’ getiteld “Dromen van goud” . Op het podium verschenen achtereenvolgens Pieter van den Hoogeband, Ellen van Langen en 5 van de gouden Hockeydames uit Beijing (was ik ook bij :-). Dit waren de gestopten (de rest zit natuurlijk in Londen), onder aanvoering van Minke Booij; ook zo’n toppertje. Geïnterviewd door Toine van Peperstraten en met na de pauze een optreden van onze nieuwe minister van Enthousiasme en Aanmoediging: Peter Heerschop was het een gave avond. Het was eenmalig, dus menig BN-er zat als publiek in de zaal. Ik noem: Gert Jan Verbeek, Jaques D’Ancona, Mario van den Ende, Rens Blom, Nicolien Sauerbreij, Heleen Crielaard, Robert Eenhoorn en nog een stapel.

Wat een contrast met een generalist als ik: ik wil van alles wat doen (10 hobby’s, minstens 5 sporten), overal wel goed in willen zijn, maar uitblinken gaat dan niet lukken. Nee: dan deze topsporters. Ze komen erachter dat ze ergens goed in zijn, dat ze iets gaaf vinden, en vervolgens besluiten ze dat ze dat volledig, voor 100%, voor vele jaren gaan doen. Alles moet wijken, alle offers worden gebracht: focus focus focus. Ze organiseren vervolgens als het ware een route naar een Olympische medaille en voor de gasten van de avond is dat ook helemaal gelukt.

Helden verhalen liggen voor het oprapen. Pieter die in Athene in de finale na 50 meter moet terugkomen (hij zwemt weer vlak na een hernia), op het laatst beseft dat hij niet zoals normaal moet aantikken met platte handpalm, maar met de vingers recht vooruit. Hij wint met 6 honderdste verschil. Nadat de overwinningsadrenaline wat zakt komt hij erachter dat zijn vinger door de klap gewoon gebroken is. Bij de hockeysters: iedereen in het team kent zijn rol, accepteert die van een ander, omdat dat ene gezamenlijke doel er is. (Was ook wel handig geweest in Juni)

Kortom: prachtig opwarmertje voor het grootste evenement op aarde….