Daar zitten we dan, in hotel DonLuis in Puerto Montt, Chili. Chili!!! Weer een stempel in het paspoort! En wat een verschil met Argentinië. Enorm. Droogte, laaggroei aan de Oostkant van de Andes en groen, groen en nog eens groen aan de Chileense Westkant. Deed erg aan Nieuw Zeeland denken.
Maar dan hét verhaal van 2011, de uitbarsting van de vulkaan Puyehue afgelopen voorjaar. De wind blies alles richting Argentinie (het schijnt dat de Chileense Ambassadeur ook in Argentinie op het matje is geroepen vanwege deze ramp) Het is een flauw grapje want een ramp is het geweest. Onderweg vanuit Bariloche was er al veel as te zien, maar toen we het toeristisch dorpje (vroeger in ieder geval !….) Villa La Angostura doorreden sprongen de tranen in je ogen. Hier heeft het hele dorp onder een dikke laag as gelegen. Nog steeds zie je daken, palen, bomen&struiken en alle zijkanten van de weg grijs en grauw van de as. Je ziet grote plakkaten op meren liggen. Geen stofrandje dat je moeder aantreft als ze met de vinger over dat ene schilderij gaat, maar centimers en centimeters as. De hele touristische sector in deze regio is platgelegd. Ongelooflijk. Schattingen zijn dat het 8 jaar gaat duren voordat de regio weer enigszins toonbaar is.
En dan rijden we Chili binnen! Hier geen as, maar gewoon gras en al vrij snel wordt het unieke van dit land duidelijk. We zien eerst heel duidelijk de vulkaan Puyehue vanuit een zijkant nog continu as uitstoten, die als een grote wolk wegdrijft. Verderop de dag zien we, erg uitzonderlijk want het regent hier bijna dagelijks, onder een volledig heldere hemel nog 4 vulkanen, de ene nog mooier dan de ander. Je kunt eindeloos blijven fotograferen en om de 100 meter stoppen: dan weer een meer erbij, dan weer groene graslanden, dan weer ineens een zeilbootje: het zijn stuk voor stuk posters. Ook is dit het land van de eilanden, vanaf hier tot het verre zuiden, zo´n 7000 eilanden als ik me niet vergis. Als je de kaart ziet besef je wat voor uniek land dit is: rond de 5000 km lang en gemiddeld100km breed. De gids zei nog: Chili kent maar 2 windstreken! Noord en Zuid. Oost en West bestaan niet!
Tja, en dan moet mijn vriendin morgen weer gewoon aan het werk; sterker nog, over enkele uren al. Arme Manuela, die dit blog moet lezen als enthousiast vakantieverslag. Maar natuurlijk gunt ze me deze vakantie van harte! Nog 2 weken!…..
En dan nog wat! Mijn beste vriend René is vannacht opnieuw vader geworden! Geweldig nieuws uit Rotterdam, Nederland. René en Eefke hebben een prachtige dochter gekregen. Dus snel na thuiskomst op kraamvisite, wellicht met toepasselijke knuffelpinguin!
Erg veel Duitse invloeden hier in Puerto Montt, dus zojuist gegeten bij Club Allemagne. Lekkere zalm die hier in Chili wordt gekweekt. Chili is het 2e export land van zalm inde wereld na Noorwegen! Ik kreeg het zowaar een keer niet op!
Morgenochtend een beetje uitslapen. Om 10 uur vertrekken we naar het vliegveld. Rond 12 uur vliegen we naar Punta Arenas om dan meteen in de bus te stappen richting Puerto Natales. Begin van de avond komen we daar weer aan. Misschien wordt dit wel de eerste keer dat ik in het vliegtuig probeer aan het raam te zitten, vanwege het geweldige uitzicht dat er schijnt te zijn. Ben benieuwd. De eerste volle week zit erop!