Is al iemand opgevallen dat zo ongeveer alle Nederlandse medailles ( in in ieder geval goud en zilver) tot gisteren voor dames waren. Zeer opvallend. Vanochtend kwam daar een einde aan: Marcel van der Weijden zwom naar goud op de 10km zwemmen (10km!!!).

Vandaag was een bijzondere dag, niet alleen vanwege de verjaardag van Roy maar ook omdat onze wegen zich aan het einde van de middag voor het eerst scheidden. We hadden voor de atletiek sessie 1 kaartje gekregen, dus Roy is daar ‘s avonds naar toe gegaan. Voor zijn ooggetuige verslag zie iets verder in het verhaal van vandaag.

Zelf ben ik via het HHH met een dame uit eten gegaan, die ik zakelijk in Nederland de afgelopen maanden heb ontmoet. Dat was erg gezellig en leverde leuke wetenswaardigheden op. Maar daarover straks meer.

‘s Ochtends hebben we uitgeslapen. Voor mij een unicum, om 11 uur ben ik het bed uitgeklommen. Ongekend. Was blijkbaar even nodig. Vervolgens rustig opgestaan, TV-tje aan, wasje gedraaid, vele inspanningen verricht om te achterhalen of onze hockey-finale kaartjes vrouwen, voor morgenavond, nu aan gaan komen, op tijd (besteld via een wellicht dubieuze website?). Dat laatste wordt met het uur twijfelachtiger, maar we blijven proberen.

‘s Middags om een uur of 2 vertrokken naar een winkel gebied in de buurt van het HHH. Rond gekeken in de grote Adidas store, al gauwe bleek het een grote sport-mall te zijn, met alle sportmerken die je maar kan verzinnen. Ook een Apple-store waar alles even duur blijkt te zijn als in Nederland, Sjack!

Om een uur of vijf is Roy richting het stadion vertrokken. Zie hier zijn ooggetuige verslag van de avond (met ook weer dramatische wendingen):

Het ideale script werd zo’n vier geleden geschreven: Liu Xiang won in een wereldrecordtijd de Olympische race in Athene en heel China stond op z’n kop. Hij zou ongetwijfeld zijn titel prolongeren in Beijing en de wereld laten zien hoe Groots China toch echt is. Sponsors Nike en Coca-Cola hingen hun miljoenen-campagnes aan hem op. Ook de organisatie van de Spelen gebruikte zijn naam en beeltenis te pas en te onpas om hun evenement te promoten. Meer dan een miljard Chinezen keek uit naar de Grote Dag. De datum die voor dit kunststukje werd geprikt: 21-08-08. Toen de kaartjes voor deze sessie vorig jaar in de verkoop gingen, waren ze eerder uitverkocht dan die van de openingsceremonie.

Liu ontwikkelde zich ondertussen rustig door. In 2006 scherpte hij zijn wereldrecord aan, in 2007 werd hij voor het eerst wereldkampioen. Maar toen werd het 2008… In mei raakte Liu geblesseerd aan het zijn hamstring, nota bene tijdens testwedstrijden in het vogelnestje. En later raakte hij ook nog zijn WR kwijt aan Robles, de Cubaan. Zou het dan toch misgaan? Deze gedachte kwam niet bij hem op. Bij geen enkele Chinees. Liu Xiang zou goud winnen, dat was zo gepland. Chinezen houden niet van spontaniteit en onverwachte dingen. Dus alles zou gewoon volgens het originele script gaan verlopen.

Echter, om te kunnen winnen moet je in ieder geval aan een belangrijke voorwaarde voldoen: je moet wel meedoen! En daar ging het mis. Wij waren er bij deze week toen hij na een valse start in de series zijn nummer afscheurde en in de catacomben verdween…

Uiteraard was dit voor ons ook een domper. Niet te vergelijken met wat het voor hem en al die Chinezen was, maar toch. Zit je daar met je dure kaartje en je goeie gedrag. Voor mij persoonlijk was het ook nog net wat zuurder dan voor Jannes, omdat die al zo sportief was geweest om mij dat ene kaartje voor die finale sessie te gunnen. Nou ja, dan maar hopen op een wereldrecord, dat had Robles tenslotte al 2x eerder gedaan dit jaar. Helaas, ook dat zat er niet in. Wel een mooie tijd, 12.93, maar geen tegenstand.

Was het dan een suffe avond? Nee, zeker niet! Speerwerpen dames was heel spannend, werd pas in de laatste poging beslist met een ER, vlak onder het WR. Hinkstap heren was zo mogelijk nog spannender, met een verschil van 15cm tussen 1 en 4 en constant wisselende tussenstanden. Op de 400m werd huizenhoog favoriet en regerend kampioen Wariner op een seconde achterstand gezet. En dan de estafettes: Nederland door naar de finale, en de USA zowel bij de mannen als bij de vrouwen naar huis. Tja, je moet dat stokje wel doorgeven, daar gaat het om bij de estafette. Ook voor de Britse mannen zit het er op, zij wisselden buiten het vak. Verder heb ik de tienkampers in actie gezien en ook de finale 200m dames. Kortom, een schitterende atletiekavond.

Persoonlijk hoogtepunt kwam voor mij echter vlak na de medaille uitreiking 200m mannen, toen 90.999 mensen ‘Happy Birthday’ voor me begonnen te zingen. Usain Bolt, die eveneens jarig was, zal wellicht even gedacht hebben dat het voor hem was bedoeld….

Dan mag nu Jannes weer verder!

Zelf ben ik naar het HHH gegaan. Het was erg regenachtig, maar het stortregende niet meer zoals ‘s ochtends. Dat bemerkte ik trouwens pas toen ik op TV de beachvolleybal finale dame zag met allemaal regenpakken op de tribune. In het HHH had ik afgesproken met een zakenrelatiedame (Nienke) en zaten we natuurlijk nagelbijtend te wachten op de waterpolo finale en de halve finale hockeymannen. Ik zat dus in geen van beide stadions dit keer. Ook zenuwslopend trouwens in dat HHH. Ze zonden alleen het waterpolo uit, dus de update rondom hockey moest in de rust, of van de SMS-dienst Jan van der Werf komen. Die werkte natuurlijk als altijd, en het unieke gebeurde: ik stelde het HHH op de hoogte van het feit dat er een verlenging was begonnen.

Waterpolo was natuurlijk fantastisch. Wat een apotheose. Soms denk ik wel eens dat je van Amerikanen (en helemaal op de OS) niet kan winnen. Het kan dus wel!!!! Supergaaf. Toen snel naar de strafballen van de mannen hockeyers. Vreselijk. Eigenlijk kon het ook niet anders aflopen want wij hadden immers kaarten voor de finale. Gelukkig zien we met die kaarten ook de bronzen wedstrijd die Nederland natuurlijk gaat winnen.

Na deze hartkloppingen veroorzakende ontknopingen gingen we naar restaurant Duizend-en-1-nacht. En inderdaad het doet vrij oosters aan (vanuit China gezien westers) Ik had gehamerd op veel vlees, en in de vorm van allerlei kebabs was dat prima voor elkaar. Als ’bijgerecht’  kregen we om de 20 minuten een optreden van een echt mooie buikdanseres.

Nu wilde het geval dat boven het podium een scherm hing waar live de halve volleybalfinale werd gevolgd tussen China en Brazilië. Tijdens de optredens werd dat scherm naar boven gehesen, maar de beamer strooide zijn beelden gewoon door! Je zou het dus niet kunnen verzinnen, maar op de buik van een buikdanseres kon ik de Braziliaanse dames zien winnen van China. Leuk toch….

Goed gesprek gehad met Nienke, die al 4 maanden in China woont, voor een project. Enkele wetenswaardigheden:

Er komen dagelijks 3.000 auto’s bij in Beijing

Er zijn minstens 100.000 taxi’s in Beijing. Eigenlijk weten we het gewoon niet, maar dit lijkt wel de ondergrens

op mijn vraag of ze iets had gemerkt van een veranderende luchtkwaliteit was het antwoord: ‘Wat denk je! We hadden vorige week een blauwe lucht; die heb ik in 4 maanden niet gezien. ik heb foto’s gemaakt. Het was daarvoor alleen maar grijs, grijs en nog eens grijs.’

Wat ook echt opvalt, is die verkeershalvering. Je ziet dus op een willekeurige dag echt alleen maar de oneven kentekens, dan wel de even kentekens. Als je een privé-auto ziet met het verkeerde nummer, en je kijkt ze nogal verontwaardigd aan als ze langs komen, dan verbeeld je je dat ze drommels goed weten dat ze illegaal aan het rijden zijn, en ietwat schuldbewust voor zich uitkijken. Je verbeeldt het je zei ik al….. De boetes schijnen trouwens echt wel hoog te zijn!

Roy was net enkele minuten thuis toen ik ook kwam, alleen zijn verkoudheid (ook ik heb daar even last van gehad), lijkt zich niet echt lekker te ontwikkelen. Dat heen en weer tussen 34 graden buiten, met bezweet lijf weer in een zwaar geairconditionede ruimte te komen. Dat gaat niet continu goed. Even in de gaten houden dus.

Morgen atletiek ‘s ochtends met het vervolg van de tienkamp. Ook de superstore zoeken voor wat inkopen en dan hoop ik naar het dameshockey!

/