Op zondag reden we in nog geen 4 uur via Grenoble naar onze camping. Althans, zo leek het even te gaan, totdat de Google Maps van Fleur aangaf dat heel vlak bij het dorpje Le Bourg d’Oisans de camping Belledonne gelegen was. Voor mijn gevoel (ik had de camping thuis al eens opgezocht) waren we er al even voorbij, maar er stond toch echt een labeltje vlak langs de wek bij dat dorpje. Met gevaar voor auto nog een zandpad opgereden, maar niets gevonden. Toen op een andere manier naar de camping gezocht, en ja hoor, op de plek waar mijn gevoel al aangaf waar het moest zijn. We waren zo’n 7 km te ver gereden. Nog steeds heerlijk op tijd aangekomen, ingecheckt en op verkenning uit.
Op maandag zijn we verder gegaan met acclimatiseren en in het dorpje boodschappen gedaan. En natuurlijk onze alweer tweede plons in het zwembad.
Op dinsdag mocht Fleur het spits afbijten op de racefiets. De beklimming naar Villard Regulas stond op het programma, ook officieel, omdat elke dinsdagochtend gedurende de zomer 1 col auto vrij wordt gemaakt. En deze dag was dat dus Villard Regulas. Zonder problemen boven gekomen.
‘Thuis’ was Elise aan het chillen en ging ik met Marleen naar het dagelijkse knutselen, dat steevast om half 10 begeleid werd vanuit de camping. Aan 3 picknick tafels werd door de ruim voor handen kinderen van Nederlands pluimage, elke keer weer iets nieuws bedacht en gemaakt. En daarna natuurlijk nog even zwemmen voor de lunch.
’s Middags het dorpje Le Bourg d’Oisans samen nog even in. Je kunt zien dat het in de bergen ligt en wel aan de voet van de Alpe d’Huez. Het standaard terras heeft zo’n reling langs de rand waar de wielrenfiets opgehangen kan worden. Er zijn veel outdoor winkels, natuurlijk ook voor de wintersport, maar zeker ook voor het fietsen dat in deze regio erg populair is.Tientallen souvenirs van de beklimming en natuurlijk fietsshirts. Maar ja: dan moet je hem wel eerst op.
’s Avonds lekker in het bistrootje op de camping gedineerd.
