Maandag 3
Het was een erg zware dag. Marleen was de hele dag aan jengelen. Niet fit, begon al ’s ochtends om iets van half 5. Zelf ook niet meer geslapen. Hele dag niet veel mee te beginnen. Als het dan ook nog eens heel slecht weer is (koud en regen), is het wel even doorbijten zo’n dag.
Ik ben met Elise nog wel naar de Milka outlet geweest. Even wat inslaan, inclusief een gigantische badhanddoek (paars dus). Daarna uitgebreid boodschappen gedaan bij de Interspar.
Na thuiskomst geluncht en met name met Marleen bezig geweest. Nog wel even gezwommen met Elise en Marleen (Fleur kon toen even ademhalen na 10000 keer te horen ‘mama toe’)
Dinsdag 4
Nog steeds de hele dag regen (voorspeld en uitgekomen). ‘’s Ochtends even weer winkelen, maar nu met zijn vieren. Heerlijke cappucino met een gebakje en met Marleen 100 keer de roltrap op en af. Marleen doet het overigens steeds beter in de auto. Ze was overigens ook iets beter te spreken, en had behoorlijk goed geslapen.
Nog wat kleren voor Elise en Fleur gekocht, en toen naar huis. Fleur heeft zich uitgedost voor een hike door de miezerregen, maar de regen bleef uit, en ze heeft er nog een heerlijke wandeling van gemaakt. Ook omhoog naar Frööd en met een ruime omweg naar beneden.
Woensdag 5
Woensdag was een drukke maar gave dag. Ook lekker omdat het weer was opgeknapt. ’s Ochtends ben ik gaan hardlopen. Dezelfde route als een week ervoor, dus de Kesselfall-runde in Brand. Was nu in staat te blijven hardlopen (dribbelen) naar boven en niet gedwongen op een bepaald moment gewoon te gaan lopen.
Na thuiskomst, met zijn vieren opnieuw naar Brand gereden. Elise en Fleur gingen klimmen in het Kletterpark, ik ging met Marleen proberen de trailrunning route te wandelen. Halverwege was het gejengel wel voldoende, dat ging hem niet meer worden. Dus afgeslagen en de Palüdbahn gondel genomen naar de top. Daar even rondgelopen en toen weer naar beneden. Dat vond ze wel leuk.
Bedacht om naar huis te gaan en Fleur en Elise later op te halen, maar… geen sleutel: die had Fleur. Dus toch nog een flinke wandeling naar het Kletterpark waar Fleur doodsangsten uitstond. Pittig parcours, en toen na het voorstel dat Elise ook een stukje alleen kon doen, feilloos op haar schuldgevoel werd ingespeeld, had ze geen keus om aan 9 ladders hangend bont en blauw te worden en trillend op de benen het klim avontuur te beëindigen. We zijn toen maar in Brand blijven lunchen: lekker hamburgers. Eerst bedacht op het terras, maar 1 wesp is genoeg om Elise 50 meter van tafel te krijgen, dus binnen gaan zitten. ’s Middags in en rond het huisje gezeten.
Donderdag 6
Weer samen op pad, met zijn vieren. Dit keer de Tierwelten pad in Brand. Met de auto naar de Palüdbahn, daar in de gondel naar boven, en daarna weer een rosachtige glooiende wandeling van zo’n 5 km. Uitgekomen bij de Dorfbahn, daar naar beneden en Samen de wandeling tierwelten pad, vanuit brand Pahuldbahn naar bieven, wandelien ng, Dorfbahn weer naar beneden. Daarna naar huis.
’s middags toch weer terug naar Band: naar het Alvierad en tot slot uit eten.
Vrijdag 7
Het plan om zaterdagochtend vroeg te starten hadden we al bedacht. En dat betekende dat we vrijdagavond alles hadden ingepakt, met de dakkoffer hermetisch afgesloten op het dak. We stonden overigens in een prachtig nieuwe parkeergarage, in de berg gebouwd, op een voor huisje 420 gereserveerde plek.
Zelf maakte ik vrijdagochtend mijn laatste hike. Weer zo’n 14km. ’s Middags ging Fleur de onderweg-boodschappen doen, en de tank afvullen. We gingen voor het laatst zwemmen en sloten de dag af met uit eten bij het Einhorn restaurant. Wel binnen, want wespen en Elise gaan NIET samen.
Zaterdag 8
We konden natuurlijk niet wachten om onze prachtige vakantieplek te verlaten en met een reis van zo’n 10 uur bruto het gloeiend hete Nederland binnen te rijden….NOT. Het is voorbijgevlogen, ja niet die rit, maar de vakantie.
Het inderdaad voorbij gevlogen. De terugreis niet overigens, die duurde enkele uurtjes te lang, voor mMarleen en dus ook voor ons. Dat was nog even afzien, en thuiskomen in 35 graden is ook niet ideaal. Maar veilig over waren we, en geen renlange vertragingen door files/ongelukken.
Weer thuis
De vakantie daarentegen was in een vloek en een zich voorbij. We gaan zeker terug naar dit prachtige land en deze mooie omgeving. Fleur kreeg de lees-vibe zowaar deze reis en las 2 boeken uit, om daarna te balen dat het derde biek niet lek was, en eer hadden we niet. Zelf heb ik het boek Congo, een geschiedenig verslonden. Een hele pil, maar in de top3 van eest indrukwekkende boeken die ik ooit gelezen heb.
Wij komen terug naar Oostenrijk!!!
