Lichtelijk vermoeid zit ik in het appartementje in Selfoss na de eerste dag IJsland. Zojuist typisch IJslands gegeten, pizza. Het is hier nu iets na half 11, dus in Nederland na half 1. Beetje rare dag toch wel. Vanochtend relatief uitgeslapen. Pakken was gisteravond al klaar. Vanochtend eerst naar Aram, de makelaar, voor het van mijn kant tekenen van het voorlopige koopcontract voor de verkoop van mijn huis. Jazeker: het lijkt gelukt te zijn. Hopelijk tekenen zij ook binnen enkele dagen en dan wordt het nog een stukje zekerder. Dus om kwart voor 11 tekende ik bij Aram op kantoor, onder het genot van een kopje koffie, waarna hij me ook nog even naar het station in Delft bracht. Ondanks die lift heb ik toch zoveel met die rugzak en grote tas geklooid dat ik op zijn hulks finaal op de rug uit mijn overhemd ben gescheurd. Ik werd daar bij het bestijgen van het vliegtuig fijntjes op gewezen. Vlucht was natuurlijk prima. Slechts 3 uurtjes, maar toch nog wel even extra beenruimte geregeld. Nog even ‘The secret life of Walter Mitty’ gekeken. Laat die nou ook toevallig in IJsland terecht komen. Voor mij toevallig maar je komt niet voor niets bij de 10 films in de catalogus van Icelandair. Om 15 uur lokale tijd geland. Verkoeling! Na enkele weken weer een keer een jas aan. Ik moest kijken hoe dat ook alweer ging. Zo’n beetje 14-15 graden op vliegveld Kevlavik, vlakbij Reykjavik. Opgewacht door Jackie (een kerel) die ons meteen naar de bus begeleidde. Na een half uur reden we al het terrein van de Blue Lagoon op, voor een frisse, nou zeg maar warme duik. Wel bijzonder. Overal waar je kijkt bemost lava gesteente. En voordat je ook maar meer dan 4 namen hebt onthouden van de groep (van 21) lig je al naast elkaar in het warme bad te pruttelen, jezelf in te smeren met modder (voor een beloofd verjongingseffect). Schept een band zullen we maar zeggen. Toch zo’n 2 uur daar vertoefd.
Op het moment dat ik na het douchen, aangekleed en wel, maar nog wel op slippers, de kleedkamer wil verlaten gebeurt het. Iedereen maakt het wel eens mee. De kleine teen wordt gestoten. Soms lijkt het: hoe kleiner het lichaamsdeel hoe groter de pijn, en hoe groter de vloek-neiging. Nou is het al geen modelteen, dus het werd even een bloe…. Nou laat maar. Er zit nu een pleister op. Gaat vast goed komen. Na de Blue Lagoon weer de bus in richting Selfoss. Al een eerste voorproefje van het landschap. Heuvels, groen, even de zon gezien, maar ook een aantal km in zo’n dichte mist gereden dat je in Nederland van de weg af zou gaan. Spooky. Belooft veel. Vanuit hier vertrekken we morgen voor een echte sightseeing dag. Al met al een bijzondere dag. Eerste fijne-reis-wens vanochtend van KB, huis verkocht, mijn super-pa is vandaag 69 geworden en ik zit inmiddels in IJsland!
Over de groep nog niet veel te zeggen. Al is het wel bijzonder dat de eigenaardigheden van iedereen je tegemoet jumpen (behalve van mij natuurlijk), maar dat er ook meteen een soort verdieping optreedt waarin de mensen heel snel van karikatuur naar echt mens verworden. En dat gaat de komende dagen natuurijk nog verder.
De kop is er af (en de teen bijna ook…..)
